- ҡалай ҡараңғы
- какая темень
Башкирско-русский автословарь. 2008.
Башкирско-русский автословарь. 2008.
дубақ — (Қарақ.) ерке. Тәрбияланғанда д у б а қ т а у тәрбиялаған ба, әлде қалай? (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әсіреңкі-кәсіреңкі — (Қарақ.) қалай болса солай. Өзі бір ә с і р е ң к і к ә с і р е ң к і сөйлейтін жігіт екен (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалақ-құлақ — (Қарақ.) қалай болса солай. Қ а л а қ қ ұ л а қ жұмыс қылуға болмайды (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құтылысу — (Қарақ.) құтылу. Жаман адамнан қалай қ ұ т ы л ы с у ғ а болады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мылпыл-сылпыл — (Қарақ.) олпы солпы, бос. Ол қалай болса солай, м ы л п ы лс ы л п ы л адам (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тырнаққыл — (Қарақ.) үзік жиегіне жағалай тігілген үлкендігі алақандай кішкене киіз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шабаз — (Шымк.: Арыс, Кел., Сарыағ.; Өзб., Ташк.; Ақт., Байғ.; Маң.: Маңғ., Шевч.; Қарақ.) сабаз. Пай пай, ш а б а з ай, қалай қалай көсіледі. Бердәулет пенен Жоламан ер зұрмат ш а б а з д а н (Маң., Маңғ.). Уәкіл ш а б а з ы ң н ы ң еріккені ғой, колхоз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шоғырмақ — зат. Қарағайдың шорланып, бұжырланып біткен жері. Қарағай сағызын ағаш қалақшамен ғана сыпырып алған дұрыс. Пышақпен сыдырсаң сағызбен бірге қарағайдың ш о ғ ы р м а ғ ы да сойылып кетеді, сағызды ш о ғ ы р м а қ п е н бірге қалай шайнасын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жерүстел — зат. сөйл. Жозы. Ортада дөңгелек ж е р ү с т е л тұратын. Бәріміз соны жағалай жайғасып, құнжыңдасып тамақ жеп, шай ішетінбіз (Д. Рамазан, Жылап аққан., 254). Томпақ бет, тәмпіш мұрын қара баланың сөзі дөңгелек ж е р ү с т е л д і жағалай… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
түйе-түйе — Ойын аты. Ойыншылар 2 топқа бөлінеді: 1 топтың адамдары бірі інген де, қалғандары боталар. 2 топтың ойыншылары ойын жүргізушінің әмірімен жан жаққа бытырайды да, інген боталарын бір бірлеп ұрлайды. Барлық ботадан айырылған інген боздап, қайғылы,… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
әрпіл-тәрпіл — (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары; Қарақ.) ретсіз, орынсыз, қалай болса солай. Сөзді ә р п і л т ә р п і л сөйлейтін адамға ылығасың (қ.) (Түрікм., Таш.). Ол жүрген бір ә р п і л т ә р п і л адам (Қарақ.). Россия әлгіндей ә р п і л т ә р п і л дәуреннен … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі